Dag 8

We gaan vandaag opnieuw naar Batokunku voor een bezoek aan de kleuterschool. Amadou en ik hebben een afspraak met het school-comité. Maar we nemen ook nog een kijkje in de klas. We zien dat de kinderen voorzichtig aan het uitproberen zijn waar de materialen die we verleden week hebben gebracht voor bedoeld zijn... leuk!
Met het comité gaan we bespreken wat de volgende stappen zijn die genomen moeten worden. En ik ga ze nogmaals wijzen op hun eigen verantwoordelijkheid. Ik ben verrast dat er een redelijke afvaardiging aanwezig is. We bespreken het belang van het comité en de verantwoordelijkheid die men heeft. Ik druk de hoofdonderwijzeres Jalicka op het hart dat ze met het comité moet overleggen over zaken die voor haar van belang zijn. Vanaf nu hoeft ze het niet zelf allemaal meer te regelen. Daarnaast komt uiteraard de gebrekkige omheining aan de orde. Die moet echt beter zodat er een afsluitbare poort in kan. Dan kan er geen ongewenst bezoek het terrein betreden. Geen mensen en ook geen dieren... Tijdens onze samenkomst zitten we onder een boom en ik zie tot mijn verbazing een groepje geiten voorbij komen, die nemen de kortste weg.... Dat moet niet kunnen... daar zijn we het allemaal over eens. Om de kosten te drukken pleit ik er voor om het werk uit te voeren door leden van de communiy. Daar staan ze nu achter, het blijkt dat er veel bouwvakkers in deze community wonen, maar er is wel een probleem. Men maakt zich zorgen over het ontbijt dat deze mannen zouden moeten hebben, anders kunnen ze hun werk niet doen... ik realiseer me dat het niet voor iedereen is weggelegd om elke dag met een ontbijt te beginnen. Ik vertel ze dat ik het niet laat gebeuren dat de omheining er niet komt vanwege een ontbijt... het lukt me om ze gerust te stellen. We dragen de mannen op om een nauwkeurig opgave te doen van de benodigde materialen. We verrassen de mannen met de mededeling dat de stalen poort al is gekocht, en beloven die poort de volgende dag af te leveren op de school zodat men een een correcte meting kan doen. We sluiten de bijeenkomst af met een goed gevoel. Ik weet ook wel dat alles heus niet in één keer gladjes zal verlopen. Maar de instelling van het comité geeft me het vertrouwen dat we er wel zullen komen met elkaar.
Hierna gaan we met Momodou mee naar huis. Momodou is een leraar op de kleuterschool. Verleden jaar heb ik hem ook bezocht, en ook nu neem ik zijn uitnodiging graag aan. Er is daar een héééle grote boom waaronder het goed toeven is... Ook dit is een aardige familie. De kinderen komen om de beurt allemaal een handje geven en vragen hoe het met me gaat... in het Mandinka... ik versta het wel, A be njadii, maar ik vergeet steeds wat ik terug moet zeggen... gelukkig verstaan ze ook engels... We praten wat onder die heerlijke boom, krijgen uiteraard een heerlijke lunch aangeboden en ik laat wat klein speelgoed achter bij de kinderen. De tolletjes vinden ze geweldig, doen het op bijna elke steen die er te vinden is...
Na dit bezoek brengt Muhammed ons naar Marie Joof, verloskundige in Brufut. Tenminste, hij zet ons af aan de grote weg, waar Thea op ons staat te wachten. Thea is Nederlands en de rechterhand van Marie. Zij rijdt ons het laatste stukje naar de compound van Marie. Daar wachten 2 dozen die juist verleden week zijn aangekomen. Ik heb ze eind verleden jaar opgestuurd en zijn nu dus aangekomen. Ze hebben beloofd dat ik de dozen samen met Marie mag openmaken. Daarnaast heb ik een leuke verrassing voor Marie, waarvan ik zeker weet dat het zeer welkom is. Het weerzien met Thea en Marie is super. Marie heeft verleden jaar een hersenbloeding gehad maar daar is nauwelijks iets van te merken... We worden hartelijk verwelkomd en Marie is heel nieuwsgierig naar de inhoud van de dozen. Snel maken we ze open, eerlijk gezegd weet ik niet meer zo precies wat ik er in heb gestopt in Nederland... Maar al spoedig weet ik het weer... héél veel incontinentie-verband, dit wordt gebruikt voor de pas-bevallen moeders. Daarnaast ander verbandmateriaal, babykleertjes, klysma's en babyspeelgoed... heerlijk gevarieerd dus. Marie zit er niet mee, ze is er zichtbaar blij mee. Maar dan heb ik mijn verrassing voor haar, die zit niet in de dozen, die heb ik mijn koffer meegenomen... 2 gloednieuwe stethoscopen... Marie is er stil van... en ik ook... Als ze is bekomen van deze verrassing bespreken we de dag van morgen. Ik zal Marie helpen met haar controles van zwangere dames in de kliniek van Tanji. Ik zal vooral een administratieve functie hebben waardoor Marie sneller de lange rij wachtende dames weg kan werken... Maar eerst nog een nachtje slapen...